Mga Aklat ni Diena
Montefalco Series 2: One Night Mistake
Warning: R-18. Not suitable for young readers. Read at your own risk. ________ Kapit sa patalim. Iyan ang ginagawa ng isang mahirap na katulad ko sa oras ng kagipitan. Mahirap. Nakakababa ng digninad. Wala na ngang pinag-aralan pinasok pa ang isang bagay na hindi makatarungan. Ngunit sa ngalan ng pamilya, pagmamahal,at sakripisyo,lahat kaya kong isugal maisalba lang ang buhay ng nanay ko. Pera kapalit ang dangal. Dangal na nawala para makasalba ng isang buhay. Ito ang mahirap para sa gaya kong isang mahirap ngunit wala kang pagpipilian kundi pasokin ito dahil ito lang ang naisip mong madaling paraan. "So, ano ang dahilan mo bakit sumama ka sa akin?" Mapang-akit niyang tanong sa mapusok naming halikan. "Pera," pa ungol na sagot ko sa sensasyon na nadarama. Dangal laban sa isang buhay na kailangan iligtas. Puri para sa perang inaasam. A one night mistake that changed my life forever that I can't escape.
My Ruthless Mafia Husband
Being a wife of a Mafia Boss and Multi Millionaire Emmanuel Montefalco is every girl's dream, and it's the happiest moment that ever happened to your life. But it's not for me, instead it was a hell to me when I married the fucking bastard Emmanuel. He married me because he has a responsibility to me, which is I don't need to. Emmanuel's father forced him to marry me because for him, it is such a embarrassment to the clan of Montefalco to fuck a girl without marrying her. This is my fault and also because of those bullshit game why it did happen. But this is what I want, Emmanuel will notice me. My only mistake was I let my carnal desire consume me and didn’t think about what the consequences would be. Emmanuel doesn't know me. I’m just this head over heels on him, entangled by truth or dare. I chose dare and those crazy friends of mine dared me to seduce Multi Millionairs Emmanuel Montefalco in exchange for a prize of trip to Paris. I succeeded the challenge and not only attracted Emmanuel but he became my husband as well. But, how about my trip to Paris prize if I am now my husband's slave in bed?
Mapaglarong Tadhana
Warning: Please be advised that this story contains TRIGGER WARNINGS, and POTENTIALLY OFFENSIVE LANGUAGE, VIOLENCE, SEXUAL HARASSMENT, SENSITIVE LANGUAGE ang MATURED THEMES, that not suitable for young audiences. I'm a rape victim. Dahil doon tinalikuran ako ng mga kaibigan ko na akala ko ay tunay silang kaibigan sa'kin at ang masakit pa pati ang boyfriend ko pinagtabuyan ako at iniwan na parang isang basura. Hindi niya ako tanggap at lalo na ang anak namin dahil ang akala niya bungan iyon ng taong gumahasa sa akin.Pati ang tita ko pinalayas ako sa sarili naming bahay dahil na buntis ako. Until, Edmund Javier Montefalco save my life. Pinakain. Inalagaan. Pinatuloy sa kanyang bahay at inako ang responsibilad na hindi naman dapat siya ang gumawa. Siya ang naging sandalan ko sa mga panahon na lugmok ako at hindi niya kami pinabayaan ng anak ko. Ngunit, sadyang mapaglaro ang tadhana dahil ang taong tumulong sa akin ay siya pala ang gumahasa akin. Gusto ko siyang maparusahan sa ginawa niya, ngunit sa anong paraan?Gayong sa puntong ito natutunan ko na siyang mahalin. Makayanan ko bang ipakulong ang taong mahal ko?Ang taong sumira sa buhay ko. Maibigay ko pa ba ang hustisya para sa sarili ko kung ang taong iyon ay parte na ng buhay ko o sabayan ko na lang ang laro ng tadhana sa aming dalawa?
Madly Inlove With Mr. Playboy
It's been six years, pero hanggang ngayon siya parin sa araw at gabi ang aking iniisip. Magpa hanggang ngayon ay lagi ko parin tanong sa aking sarili saan ba ako nag kulang?Kasi sa pagka-alam ko minahal ko naman siya nang minahal. Siguro, dahil bata pa ako noon at ganun lang kadali na sa kanya na sugatan ang puso kong walang alam.Na ganun lang ka dali sa kanya na ako ay pag laruan dahil minahal ko siya nang lubusan. Pinili mong iwan ako habang ikaw nalang ang mayroon ako. Ito ang mahirap tanggapin sa dami ng kailangan kong unawain. Ito ang mahirap isipin dahil na dudurog ako sa tuwing naiisip kong baka hindi mo naman talaga ako minahal.Pagod na akong isipin ka, masakit pero kailangan kong tanggapin kahit pa unti-unti. Bakit ba kasi na sanay ako na lagi kang nandito. "Please, don't leave me." I begged. Subra ko siyang minahal sa wala ng natira sa sarili ko. Kahit pa ulit-ulit niya ako sinaktan kahit harap harapan niya akong niluko ay minahal ko parin siya. Kahit isang sumbat galing sa akin ay wala siyang narinig. Pero kahit gaano mo kamahal ang isang tao darating pa rin yong time na maiisip at masasabi mo sa sarili mong It's time to give up. Hindi dahil sa wala ka ng feelings kundi pagod dahil pagod ka nang umasa sa taong hindi ka naman kayang pahalagahan. Mahirap mag let go.Pero mas mahirap yong kumakapit ka pa kahit pinag tutulakan kana niya.Masakit na ipag pilitan mo pa ang sarili mo sa taong ayaw na sayo.Ngunit wala na akong magagawa kundi ang tanggapin na wala na akong magagawa upang bumalik ka sa akin.Nakaka-iyak lang isipin na hindi ko alam kung kanino lalapit dahil hindi ako okay. "Ken,pwede ba tayong mag-usap?" I ask him trough chat. Gusto kong ipaglaban ang pagmamahal ko.Gusto kong sabihin sa kanya lahat nang hinanakit ko.Gusto kong masagot lahat ng tanong ko.At sana hindi pa huli ang lahat para sa kagustuhan kong maging akin siya ulit. For the last time, I begged him. "Come back to me, please."